توضیحات

126 صفحه

فایل word

دانشگاه مفید

پایان نامه کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی

 

چکیده

       تمامی مالکین در قرارداد بیع زمانی، نسبت به یک مال مالکیت دارند، اما هر یک از آنان مفروزاً مالکِ مقطعِ زمانیِ خویش هستند. در قرارداد مذکور محدوده­ی اختیارات مالکین و مسؤولیتشان در برابر یکدیگر و اشخاص ثالث جای سؤال است. تمامی مقاطع به طور زنجیروار به یکدیگر متصل هستند، به طوری که برخی تصرفات در یکی از مقاطع زمانی، در تمامی مقاطع زمانی مؤثر واقع می­گردد. بر همین اساس؛ به منظور حفظ حقوق تمامی مالکین و با استناد به اصل 40 ق.ا. و استفاده از ملا­ک­های مواد 125، 132 و 484 ق.م.، هیچ یک از آنان نمی­تواند به استناد اصل تسلیط همه نوع تصرف و انتفاعی را از ملک خویش برد. تمامی مالکین می­توانند تصرفات حقوقی لازم را نسبت به مقطع مالکیت خویش اعمال نمایند، ولی تصرفات مادی در آن بدون اجازه سایر مالکین ممنوع است، مگر در موردی که ملک در معرض خرابی و خطر باشد و عدم دخالت یا تأخیر موجب ضرر گردد. مالکین باید با یکدیگر همکاری نمایند و در ارتباط باشند تا مبیع در معرض نابودی قرار نگیرد و حقوق آنان محفوظ بماند تا از ملک به نحو احسن منتفع گردند. کمک گرفتن از حق ارتفاق و وقف برای تنظیم روابط مالکین با یکدیگر صحیح نیست، اما روابط مالکین با یکدیگر را نمی­توان منقطع دانست. رابطه­ای ضعیف و اعتباری بین مالکین بر قرار است و همین رابطه­ی ضعیف سبب محدود شدن اختیارات آنان می­شود. به محض اینکه مالکی از محدودیت مورد نظر تجاوز نمود، حسب مورد در برابر مالک یا مالکین دیگر مسؤول است. اختیارات مالکین در رجوع به اشخاص ثالث نیز با توجه به تصرفات مادی و حقوقی اشخاص ثالث و ویژگی خاص این قرارداد دارای محدودیت و تحت ضوابط خاصی است.

واژگان کلیدی: مالکیت موقت، بیع زمانی، مملوک زمانی، مقطع زمانی، اختیارات مالکین، روابط مالکین.

فهرست مطالب

مقدمه. 1

الف) طرح موضوع. 1

ب) دلائل انتخاب موضوع. 3

ج) سؤال اصلی.. 3

د) سؤالات فرعی.. 3

ن) فرضیه. 3

و) نقد ادبیات موضوع. 4

هـ) روش تحقیق.. 5

ی) سازماندهی تحقیق.. 5

فصل اول: مالکیت موقت.. 6

مبحث اول: شناسایی مالکیت موقت و مشروعیت آن.. 7

گفتار اول: شناسایی مالکیت موقت… 7

بند اول: تعریف مالکیت… 7

بند دوم: آثار مالکیت… 9

1ـ حق استعمال.. 9

2ـ حق استثمار 10

3ـ حق اخراج از ملکیت (حق تصرف) 10

4ـ حق تصرف.. 11

بند سوم: صفات مالکیت… 12

1ـ مطلق بودن.. 12

2ـ منحصر بودن.. 12

3ـ دائمی بودن.. 13

گفتار دوم: مشروعیت مالکیت موقت… 15

بند اول: دلایل مخالفین مالکیت موقت… 16

1ـ اقتضای قاعده‌ی تسلیط.. 16

2ـ عدم سابقه شرعی.. 17

3ـ عدم تفکیک پذیری مالکیت از مملوک… 17

4ـ مغایرت مالکیت موقت با ماهیت مالکیت… 19

بند دوم: دلايل موافقين مالكيت موقت… 21

1ـ مالکیت موقت با شرط فاسخ.. 21

2ـ موقت بودن مالکیت ادبی، فنی و صنعتی.. 21

3ـ مالکیت موقت مستأجر نسبت به ابنیهی احداثی بر اساس توافق با موجر. 22

4ـ امکان تقیید مالکیت به کسر مشاع. 22

5ـ حقیقت عرفیه‌ی مالکیت… 23

مبحث دوم: بررسی بیع زمانی به عنوان مصداقی از مالکیت موقت… 26

گفتار اول: مفهوم، محاسن و معایب بیع زمانی.. 26

بند اول: مفهوم بیع زمانی.. 26

بند دوم: محاسن بیع زمانی.. 29

بند سوم: معایب بیع زمانی.. 30

گفتار دوم: ماهیت بیع زمانی.. 31

بند اول: ویژگیهای قرارداد بیع زمانی.. 31

1ـ تملیکی یا عهدی بودن قرارداد بیع زمانی.. 31

2ـ معوض یا غیر معوض بودن قرارداد بیع زمانی.. 32

3ـ رضایی یا تشریفاتی بودن قرارداد بیع زمانی.. 33

4ـ مورد معامله در قرارداد بیع زمانی: عین یا منفعت… 33

5ـ لزوم یا جواز قرارداد بیع زمانی.. 34

6ـ دائمی یا موقت بودن مالکیت… 34

7ـ طولی بودن مالکیتها 34

بند دوم: بیع زمانی در قالب عقود معین.. 34

1ـ عقد صلح.. 35

2ـ عقد شرکت… 38

3ـ عقد اجاره 43

4ـ حق انتفاع. 44

5ـ عقد بیع. 45

بند سوم : بیع زمانی و عقود نامعین.. 50

فصل دوم: اختیارات و مسؤولیتهای مالکین در روابط با یکدیگر و اشخاص ثالث در بیع زمانی.. 52

مبحث اول: اختیارات و  تعهدات مالکین در بیع زمانی.. 53

گفتار اول: اختیارات مالکین در بیع زمانی.. 53

بند اول: حق استعمال در بیع زمانی.. 57

بند دوم: حق استثمار در بیع زمانی.. 57

بند سوم: حق اخراج از ملکیت (حق تصرف) در بیع زمانی.. 57

1ـ تصرفات حقوقی.. 58

2ـ تصرفات مادی.. 58

گفتار دوم: تعهدات مالکین در برابر یکدیگر در بیع زمانی.. 60

بند اول: تخلیه‌ی مملوک زمانی.. 63

بند دوم: هزینه تعمیرات و نگهداری.. 64

بند سوم : تخریب و بازسازی.. 66

مبحث دوم: حدود اختیارات مالکین با اشخاص ثالث در بیع زمانی.. 68

گفتار اول: روابط مالکین با فروشنده 68

بند اول : تسلیم مملوک زمانی.. 69

بند دوم :آثار تسلیم. 77

1ـ انتقال مالکیت… 77

2ـ ساقط شدن حق حبس…. 78

3ـ انتقال ضمان معاوضی.. 80

گفتار دوم: روابط مالکین با اشخاص ثالث دیگر. 92

بند اول: غصب مملوک زمانی.. 92

بند دوم: ادعای ثالث نسبت به مملوک زمانی.. 93

بند سوم: رهن مملوک زمانی.. 96

نتیجه. 105

مقدمه

الف) طرح موضوع

زندگی شهریِ کسل کننده امروزی، خوش­گذران بودن انسان و علاقه وی به تنوع طلبی سبب شده تا به فکر یافتن راه حلی برای یکنواختی اماکن تفریحی خود برآید. برای رسیدن به هدف مذکور تعویض مکرر اماکن تفریحی کار دشواری است. به منظور رسیدن به اهداف مذکور و دور ماندن از معایب بیان شده، قرارداد بیع زمانی[1] به وجود آمد. مسأله بیع زمانی هنگامی در ایران مطرح شد که شرکتی به نام «شرکت مجتمع­های توریستی و رفاهی آبادگران ایران» در سال 1373 اقدام به فروش هفتگی آپارتمانها و ویلاهای توریستی واقع در ساحل جزیره کیش نمود. این شرکت درآگهی­ها و تبلیغات خود از عنوان «تایم شر»، «مالکیت زمانی» و «بیع زمانی» استفاده می­کرد. ویژگی اصلی این قرارداد، این است که مالکیت یک مال برای زمان محدود و مشخص در سال به خریداران منتقل می­شود. در نتیجه راجع به یک مال، مالکین متعدد وجود دارد که حق مالکیت و انتفاع آنان از مبیع، محدود به زمان معینی است. هر مالکی در زمان معین شده در قرارداد، مفروزاً مالک مبیع است و در نتیجه می­تواند انحاء تصرفات را در آن کند، ولی با توجه به اینکه سایر مالکین نیز در آینده حق مالکیت و بهره­ برداری از مال مذکور را دارند، دامنه­ی تصرفات هر مالک مانند سایر بیعها نیست و محدود است و همین محدودیت موجب می­شود هر مالکی نتواند برخی تصرفات را در ملک انجام دهد و اگر انجام دهد در برابر سایر مالکین مسؤول خواهد بود. هر خریداری با فروشنده معامله می­کند و طرف معامله­ی وی، فروشنده است. در نگاه اول می­توان گفت هیچ یک از خریداران با یکدیگر ارتباطی ندارند و فقط هر یک از آنان مبیع واحدی را در زمان مشخص مالک هستند. اما وجود یک مملوک زمانی، قدر مشترک تمامی مالکیتهاست و به همین دلیل باید با همکاری و ارتباطی منظم و اصولی با یکدیگر از مملوک زمانی محافظت نمایند تا تمامی آنان بتوانند در مقطع زمانی خویش بهره­ی کافی را از ملکیت خویش ببرد و مملوک زمانی نیز از عمر بیشتری برخوردار باشد. هیچ یک از آنان نباید از این رابطه منظم و اصولی پا را فراتر نهد و گرنه در برابر سایر مالکین مسؤول قلمداد می­شود و ملزم به جبران خسارت آنها خواهد بود. اشخاص ثالث ممکن است تصرفات مادی و حقوقی در مملوک زمانی انجام دهند و به تبع آن مالکین می­توانند به آنان رجوع کنند، ولی اختیارات مالکین در رجوع به  اشخاص ثالث نیز در قرارداد بیع زمانی گسترده نیست و دارای حدودی می­باشد. اختیارات مالکین در رجوع به شخص فروشنده در مورد موضوع تسلیم مملوک زمانی است. بدین نحو که تسلیم مملوک زمانی به خریدار اول کافی نیست و فروشنده باید به تک تک خریداران تسلیم نماید و هریک از مالکین هنگام رسیدن مقطعِ مالکیت خویش این اختیار را دارد که به فروشنده (شخص ثالث) رجوع نماید تا وی مبیع را به وی تسلیم کند. در موردی که مبیع در دستِ یکی از مالکان تلف می­شود، ممکن است قائل باشیم که با تسلیم مبیع به خریدار اوّل ضمان معاوضی نیز به خریداران منتقل می­شود؛ در نتیجه اگر مبیع در دست خریدار اوّل تلف شود وی هیچ مسؤولیّتی نسبت به تلف مبیع در برابر سایر خریداران ندارد و تلف مبیع از کیسة تمام مالکان است. شاید بتوان گفت مالکی که مبیع در دست وی تلف شده است مسؤول ِتلف ِمبیع در برابر سایر مالکین است زیرا ضمان معاوضی با تسلیم مبیع به خریدار منتقل می­شود ولی می­توان گفت مالکان دیگر نمی­توانند به مالکی که مبیع در دست وی تلف شده است رجوع کنند زیرا ید او مالکانه بوده است و همچنین مرتکبِ تعدی وتفریط در استفاده و نگه داری از مال نشده است. ولی اگر قائل باشیم که  این ارادة ضمنی در هریک از قراردادها با فروشنده وجود دارد که فروشنده در موعد مقرّرمبیع را به هر یک از خریداران جداگانه تسلیم کند؛ در نتیجه اگر مبیع در دست خریدار اوّل تلف شود سایرخریداران می­توانند به فروشنده رجوع وثمن معاملة خود را دریافت کنند زیرا با تلف مبیع قرادادهای آنان منفسخ می­شود. همچنین اگر مالکی که مبیع در دست وی است، خسارتی به مبیع وارد کند و بعد مدّت مالکیّت وی به اتمام برسد، مالک بعدی می­تواند به عنوان مالک به وارد کنندة خسارت (مالک قبلی) رجوع کند وخسارت وارده را مطالبه کند و نیز
می­توان گفت وی می تواند به فروشنده نیز رجوع کند زیرا اراده آنان هنگام بیع این بوده است که فروشنده مبیع را سالم وبدون عیب ونقص تحویل دهد. اگر اشخاص ثالث دیگر به غیر از فروشنده نیز تصرفات مادی یا حقوقی در مملوک زمانی انجام دهند، مالکین نیز دارای اختیاراتی خواهند بود که برای دفاع از حقوق خود دست به اقداماتی زنند، اما این اختیارات گسترده نیست و دارای حدودی می­باشد که به طور تفصیلی در فصل دوم بیان می­شود

ب) دلائل انتخاب موضوع

اینجانب به واقع درصدد پاسخ گویی به سؤالاتی هستم که برای بنده نسبت به این نوع بیع به وجود آمده است. ناگفته نماند که علاقه­ی وافر من به موضوع بیع این سؤالات را در ذهن حقیر به وجود آورد و همین که دیگر نویسندگان به این مسائل یا نپرداخته­اند و یا کمتر پرداخته­اند انگیزه­ای است تا درصدد پاسخ گویی به سؤالاتم در این زمینه باشم. علاوه بر این، با توجّه به این که بیع زمانی مسأله­ی نو ظهوری است؛ مباحثی که در این پایان نامه مطرح خواهم نمود، اگرچه فقیهان و حقوقدانان به این مسائل در سایر  بیع­ها پرداخته­اند ولی با توجه اوصاف خاص این نوع بیع، حداقل در برخی از موارد نیاز به بررسی جدید و جامع دارد.

ج) سؤال اصلی

محدوده­ی اختیارات مالکین و مسؤولیت هر کدام از آنان در برابر یکدیگر و اشخاص ثالث در بیع زمانی چیست؟

د) سؤالات فرعی

1ـ آیا تصرفات مالکین صرفاً در محدوده­ی مالکیت زمانی آنان است؟

2ـ اگر مدتِ مالکیت یکی از خریداران پایان یافت، ولی وی از مبیع رفع ید نکرد ،آیا مالک بعدی یا مالکان دیگر حق تقاضای رفع ید یا مطالبه­ی خسارت از وی را دارند؟

3ـ در صورت اتلاف مبیع از سویِ یکی از خریداران، وضعیت سایر قراردادها چیست؟

4ـ آیا تسلیم مبیع به مالک اول به منزله­ی تسلیم به سایر مالکین است یا اینکه مبیع باید به تک تک خریداران جداگانه از سوی فروشنده تسلیم شود؟

ن) فرضیه

 در قرارداد بیع زمانی هر یک از خریداران مالک مبیع در مقطعِ خاصی از زمان می­شود، اما این بدین معنی نیست که چون مالک هستند مانند مالکان دیگر در سایر بیعها دارای اختیارات گسترده هستند و حتی می­توانند مبیع را نیز تلف کنند، بلکه با توجه به اینکه تمامی آنان مالک یک مبیع هستند، ولی هر یک در مقطعِ زمانیِ خاص بنابراین دامنه­ی اختیارات مالکین در بیع زمانی در تصرف و انتفاع از مملوک زمانی مانند سایر بیعها نیست و با محدودیتهایی مواجه است و همین محدودیتها هستند که روابط مالکین با یکدیگر را تعیین می­کند و به محض اینکه هر یک ازآنان از محدودیت مورد نظر تجاوز نمود، در برابر مالکین دیگر مسؤول هستند. هر یک از خریداران در بیع زمانی با فروشنده عقدی جداگانه منعقد می­کنند. در نتیجه در نگاه اوّل هیچ یک از خریداران مطابق قراردادهایی که منعقد کرده­اند با یکدیگر ارتباطی ندارند و یکدیگر را نمی­شناسند و طرف معاملة هر کدام از آنها فقط فروشنده است ولی با کمی دقّت می­توان حدّاقل این دیدگاه را دچار شک و تردید کرد و بتوان گفت خریداران  نیز به سبب اینکه هر یک مالک مبیع در زمان معیّن هستند می­توانند در برخی موارد به مالک دیگر رجوع کنند. مانند عدم رفع ید مالکِ قبلی یا تلف مبیع بوسیلة مالک قبلی­؛که در این موارد می­توان گفت مالک فعلی با اینکه حق رجوع به فروشنده را دارد ولی وی به این دلیل که فعلاَ مالک مبیع است، این حق را دارد که به مالک قبلی نیز رجوع کند. همچنین است در صورتی که مالکی به مبیع خسارتی وارد سازد. اختیارات مالکین در رجوع به اشخاص ثالث نیز دارای محدودیتهای می­باشد اختیار مالکین در رجوع به شخص فروشنده که شخص ثالث محسوب می­گردد، راجع به موضوع تسلیم است. بدین نحو که فروشنده باید مبیع را با فرا رسیدن هر مقطع به مالک آن مقطع تسلیم نماید. اختیارات مالکین در رجوع به اشخاص ثالث دیگر بسته به تصرفات مادی و حقوقی اشخاص مذکور و با توجه به اینکه تمامی مالکین مالک یک مبیع هستند متفاوت از سایر بیعها خواهد بود.

و) نقد ادبیات موضوع

پایان نامه­هایی راجع به بیع زمانی نگارش شده است که از آن جمله می­توان به «تحلیل حقوقی سهیم شدن زمانی» در دانشگاه مفید، «بیع زمانی (مطالعه تطبیقی)» در دانشگاه تهران، «بررسی بیع زمانی و جایگاه آن در فقه و حقوق ایران و مقایسه آن با حقوق اروپا (فرانسه، انگلیس، اسپانیا)» در دانشگاه فردوسی مشهد و «بررسی ماهیت فقهی ـ حقوقی بیع زمانی» در آستان قدس رضوی، اشاره نمود. سه عنوان کتاب هم در این موضوع نوشته شده است؛ که دو مورد تحت عنوان مالکیت زمانی و یک مورد نیز تحت عنوان بیع زمانی. مقالاتی نیز در این زمینه نوشته شده است که از تمامی این مقالات در این نوشتار استفاده شده است. تمامی این مقالات، پایان نامه­ها و کتب در مورد مجاز و مشروع بودن انعقاد چنین عقدی در حقوق ایران و در مورد ماهیت قرارداد مذکور می­باشد. لیکن در رابطه با اختیارات مالکین و رابطه آنان بایکدیگر و با فروشنده، هیچ مقاله و پایان نامه­ای به نگارش در نیامده است. اگر چه در بعضی از این پایان نامه­ها و مقالات مختصراً به آثار بیع زمانی اشاره شده است، ولی آثار یاده شده بسیار مختصر و متفاوت از بحث بنده است و نیز راجعِ به روابط مالکین با یکدیگر و روابط آنان با فروشنده هیچ محققی بحث و تفحص ننموده است.

[1]ـ »Timesharing«.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

منابع و مآخذ

قرآن کریم

الف) فارسی

اول: کتب

1ـ ارفع نیا، بهشید، حقوق بین الملل خصوصی، تهران، انتشارات آگاه، چاپ دوم، 1372.

2ـ اسماعیلی هریسی، ابراهیم، حقوق مالکین آپارتمانها، تهران، نشر دادگستر، چاپ چهارم، 1383.

3ـ اشرفی، احمد، مالکیت زمانی، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ دوم، 1392.

4ـ ـــــــــــــــــــ ، مالکیت زمانی (ماهیت حقوقی و دعاوی مرتبط)، تهران، راه نوین، چاپ اول، 1389.

5ـ الماسی، نجاد علی، حقوق بین الملل خصوصی، تهران، انتشارات میزان، چاپ اول، 1382.

6ـ امامی، سید حسن، حقوق مدنی، تهران، انتشارات اسلامیه، چاپ سی و دوم، 1390.

7ـ ـــــــــــــــــــ ، حقوق مدنی، تهران، انتشارات اسلامیه، چاپ بیست وسوم، 1390.

8ـ امامی، مسعود، سلسله پژوهشهای فقهی ـ حقوقی(4) بیع زمانی، تهران، انتشارات جنگل، چاپ دوم، 1389.

9ـ بروجردی عبده، محمد، حقوق مدنی، تهران، چاپ اول، انتشارات گنج دانش، 1380.

10ـ ـــــــــــــــــــ ،کلیات حقوق اسلامی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول، 1383.

11ـ پور عبدالله، محسن، ادعای ثالث نسبت به مبیع، تهران، انتشارات دادگستر، چاپ اول، 1392.

12ـ جعفری لنگرودی، محمد جعفر، ترمینولوژی حقوق، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ بیست و پنجم، 1392.

13ـ ـــــــــــــــــــ ، حقوق اموال، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ سوم، 1373.

14ـ ـــــــــــــــــــ ، حقوق مدنی: رهن وصلح، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ دوم، 1370.

15ـ ـــــــــــــــــــ ، دائرة المعارف حقوق مدنی و تجارت «حقوق تعهدات، عقود و ایقاعات»، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ اول، 1388.

16ـ ــــــــــــــــــ ، دانشنامه حقوقی، تهران، انتشارات امیر کبیر، چاپ چهارم، 1376.

17ـ ــــــــــــــــــ ، مبسوط در ترمینولوژی حقوق، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ اول، 1378.

18ـ حائری شاه‌باغ، سید علی، شرح قانون مدنی، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ سوم، 1387.

19ـ خزائلی، محمد، احکام قرآن، انتشارات جاویدان، چاپ سوم، 1358.

20ـ دهخدا، علی اکبر، لغت نامه­ی دهخدا، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول از دوره جدید، 1373.

21ـ رسوق، محسن، تسلیم مبیع و ثمن، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق (ع)، چاپ اول، 1390.

22ـ روحی البعلبکی، فرهنگ المورد: عربی ـ فارسی، محمد مقدس، تهران، انتشارات امیر کبیر، چاپ چهارم، 1391.

23ـ شهیدی، مهدی، سقوط تعهدات، تهران، انتشارات مجد، چاپ هشتم، 1386.

24ـ صفار، محمد جواد، شخصیت حقوقی، تهران، انتشارات بهنامی، چاپ اول، 1390.

25ـ صفایی، سید حسین (و دیگران)، حقوق بیع بین المللی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ سوم، 1390.

26ـ ـــــــــــــــــــ ، حقوق مدنی: اشخاص و اموال، تهران، نشر میزان، چاپ سیزدهم، 1390.

27ـ ـــــــــــــــــــ ، مقالاتی درباره حقوق مدنی و تطبیقی، تهران، نشر میزان، چاپ اول، 1375.

28ـ الطبرسی، ابوعلی الفضل بن الحسن، تفسیرمجمع البیان، مترجم: علی کاظمی، تهران، انتشارات فراهانی، بی­چا، 1363.

29ـ عدل، مصطفی، حقوق مدنی، قزوین، انتشارات بحرالعلوم، چاپ اول، 1373.

30ـ فاضل هرندی، محی الدین، شرح و ترجمه مکاسب، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، 1379.

31ـ فدوی، سلیمان، تعارض قوانین در ایران، تهران، انتشارات طرح نوین اندیشه، چاپ اول، 1385.

32ـ قاسمی، محسن، انتفال مالکیت در عقد بیع، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق علیه السلام، چاپ اول، 1382.

33ـ قانون تعهدات سوئیس، جواد واحدی، تهران، نشر میزان، چاپ اول، 1378.

34ـ قمی، میرزا ابوالقاسم، جامع الشتات، تحقیق و تعلیق و ترجمه: عیسی ولائی، کتاب الهبات و الوصایا، تهران، انتشارات دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، چاپ اول، زمستان 1380.

35ـ کاتوزیان، ناصر، حقوق مدنی: اموال و مالکیت، تهران، نشر میزان، چاپ نوزدهم، 1386.

36ـ ـــــــــــــــــــ ، عقود معین: معاملات معوض ـ عقود تملیکی ـ بیع ـ معاوضه ـ اجاره ـ قرض، تهران، شرکت سهامی انتشار، چاپ دهم، 1387.

37ـ ـــــــــــــــــــ ، عقود معین: مشارکتها ـ صلح، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ هشتم، 1388.

38ـ ـــــــــــــــــــ ، عقود معین: عقود اذنی ـ وثیقه­های دین، تهران، شرکت سهامی انتشار، چاپ ششم، 1389.

39ـ ـــــــــــــــــــ ، حقوق مدنی: قواعد عمومی قراردادها، تهران، شرکت سهامی انتشار، چاپ چهارم، 1374 و 1376.

40ـ ـــــــــــــــــــ ، حقوق مدنی: وقایع حقوقی، تهران، شرکت سهامی انتشار، چاپ دوازدهم، 1386.

41ـ ـــــــــــــــــــ ، دوره مقدماتی حقوق حقوقی: اعمال حقوقی، تهران، شرکت سهامی انتشار، چاپ دوم، 1389.

42ـ ـــــــــــــــــــ ، دوره مقدماتی حقوق مدنی: مقدمه ـ اموال ـ کلیات قراردادها، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ سوم، 1348.

43ـ کیائی، عبدالله، التزامات بایع و مشتری قبل و بعد از تسلیم مورد معامله، تهران، انتشارات ققنوس، چاپ اول، 1376.

44ـ کی نیا، مهدی، اطلاعات حقوقی برای رشته معماری، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1343.

45ـ محقق داماد، سید مصطفی، قواعد فقه، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی، چاپ بیست و چهارم،1380 و 1389.

46ـ مرکز تحقیقات فقهی قوه قضاییه ، مجموعه آرای فقهی ـ قضایی، قم، چاپ اول، 1378.

47ـ نوبخت، یوسف، اندیشه­های قضایی، تهران، انتشارات کیهان، چاپ پنجم، 1376.

48ـ هنری، امیر، حقوق مدنی: مالکیت زمانی در قوانین موضوعه ایران، تهران، انتشارات جنگل، چاپ اول، 1389.

49ـ یزدی، عباس، فرهنگ حقوقی رهنما: انگلیسی ـ فارسی، تهران، انتشارات رهنما، چاپ دوم، 1384.

دوم: پایان نامه­ها

50ـ احمدزاده بزاز، سید عبدالمطلب، تحلیل حقوقی سهیم شدن زمانی، قم، پایان نامه­ی مقطع کارشناسی ارشد، راهنما: سید مصطفی محقق داماد، دانشگاه مفید، 1378.

51ـ احمری، محمد، بررسی ماهیت فقهی ـ حقوقی بیع زمانی، مشهد، پایان نامه­ی کارشناسی ارشد، آستان قدس رضوی، 1387.

سوم: مقالات

52ـ احمدزاده بزاز، سید عبدالمطلب، «مالکیت موقت (زمانی)»، نامه مفید، شماره 24، زمستان 1379.

53ـ باقری، احمد، «مشروعیت ملکیت موقت (با محوریت نظر امام خمینی)»، پژوهشنامه­ی متین، شماره 40، پاییز 1387.

54ـ تقی­زاده انصاری، مصطفی، «قرارداد بیع زمانی»، اندیشه­های حقوقی، شماره 10، بهار و تابستان 1385.

55ـ جعفری لنگرودی، محمد جعفر، «مهایات (افراز منافع)»، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 1، بهار 1349.

56ـ شریعتی، سعید، «بیع زمانی یا انتقال مالکیت زمان بندی شده (بخش اول)»، ماهنامه کانون، شماره 88، دی ماه 1387 .

57ـ ـــــــــــــــــــ ، «بیع زمانی یا انتقال مالکیت زمان بندی شده (بخش دوم و پایانی)»، ماهنامه کانون، شماره 89، بهمن 1387.

58ـ عامری، پرویز و اعظم انصاری، «بررسی ماهیت ومبانی حقوقی تایم شرینگ (مالکیت زمانی) در حقوق انگلیس»، نامه مفید، شماره 64 ، اسفند 1386.

59ـ قاسمی، کمال، «تایم شرینگ یا صلح منافع»، ماهنامه کانون، شماره84، شهریور1387.

60ـ قدس گویا، فرید، «مالکیت زمانی یا Timesharing»،  مجله کانون وکلا، شماره177، تابستان 1381.

61ـ کاظمی نجف آبادی، عباس، «بیع زمانی یا تایم شر چیست؟»، ماهنامه کانون، شماره 92، اردیبهشت 1388.

62ـ ـــــــــــــــــــ ، «ماهیت حق خریدار در تایم شرینگ و مقایسه آن با نهادهای حقوقی ایران»، ماهنامه کانون، شماره 92، اردیبهشت 1388.

63ـ نوین، پرویز، «بیع زمانی Timesharing»، مجله کانون وکلا، شماره 196 و 197، بهار و تابستان 1386.

64ـ نقشینه ارجمند، وحید، «مالکیت زمانی چیست؟»، قابل دسترسی در سایت:

       www.Asriran.Com/Fu/News/70180 تاریخ انتشار: 30/1/1388، تاریخ ملاحظه: 9/8/1392.

65ـ ابراهیمی ترکمان، ابوذر، «بررسی ماهیت و اعتبار قراردادهای انتقال مالکیت زمانی»، قابل دسترسی در سایت: www.Abouzarebrahimi.blogfa.com/post -29.aspx، تاریخ انتشار: 6/12/1392، تاریخ ملاحظه: 9/8/1392.

چهارم: قوانین

66ـ قانون اجرای احکام مدنی.

67ـ قانون اساسی.

68ـ قانون امور حسبی.

69ـ قانون تملک آپارتمان ها.

70ـ قانون ثبت اسناد و املاک.

71ـ قانون مدنی.

ب) عربی

72ـ آشتیانی، میرزا محمد حسن بن جعفر، کتاب القضاء، تهران، چاپخانه رنگین، چاپ اول، 1369هـ . ق.

73ـ آصفی، محمد مهدی، ملکیة الارض و الثروات الطبیعة فی الفقه الاسلامی، تهران، المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الاسلامیة، چاپ اول، 1429 هـ .ق.

74ـ ابن منظور، لسان العرب، بیروت، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع، چاپ سوم، 1414 هـ .ق.

75ـ اصفهانی، شیخ محمد حسین، حاشیة کتاب المکاسب، قم، انوار الهدی، چاپ اول، 1418 هـ .ق.

76ـ انصاری، شیخ مرتضی، مکاسب، قم، چاپ کنگره، چاپ اول، 1415 هـ .ق.

77ـ بجنوردی، سید محمد حسن، القواعد الفقهیة، قم، نشر الهادی، چاپ اول، 1419 هـ .ق.

78ـ بحرانی، شیخ یوسف، الحدائق الناضره، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ اول، 1363.

79ـ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل البیت لإحیاء التراث، چاپ اول، 1409 هـ .ق.

80ـ حسینی عاملی، سید محمد جواد، مفتاح الکرامة فی شرح القواعد، بیروت، دارالتراث، چاپ اول، 1418 هـ .ق.

81ـ حسینی مراغی، سید میر عبدالفتاح، العناوین، قم، موسسه نشر اسلامی، چاپ اول، 1417هـ .ق.

82ـ زبیدی، مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع، چاپ اول، 1414 هـ .ق.

83ـ سرخسی، شمس الدین، المبسوط، بیروت، دارالمعرفة، 1406 هـ .ق.

84ـ السنهوری، عبدالرزاق احمد، الوسیط فی شرح القانون المدنی الجدید، بیروت، منشورات الحلبی الحقوقـة، چاپ سوم، 1998م.

85ـ طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، 1411 هـ .ق.

86ـ طباطبایی یزدی، سید محمد کاظم، سؤال وجواب، به اهتمام سید مصطفی محقق داماد و دستیاری سید محمد مدنی بجستانی و سید حسن وحدتی شبیری، تهران، مرکز نشر علوم اسلامی، چاپ اول، 1376.

87ـ ـــــــــــــــــــ ، حاشیه مکاسب، قم، مؤسسه اسماعیلیان، چاپ دوم، 1421 هـ .ق.

88ـ طوسی، ابو جعفر محمد بن حسن، المبسوط فی الفقه الامامیه، تهران، المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، چاپ سوم، 1387 هـ .ق.

89ـ عاملی «شهید اول»، شمس الدین محمد بن مکی، الدروس الشرعیة، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ دوم، 1417 هـ .ق.

90ـ عاملی «شهید ثانی»، زین الدین بن علی، مسالک الافهام الی تنقیح الشرائع الاسلام، قم، مؤسسه معارف اسلامی، چاپ اول، 1413 هـ .ق.

91ـ علامه حلی، تذکرة الفقهاء، قم، مؤسسه آل البیت لإحیاء التراث، چاپ اول، 1414هـ .ق.

92ـ علامه مجلسی، محمد تقی، روضة المتقین فی شرح من لایحضره الفقیه، قم، مؤسسه فرهنگی اسلامی کوشانپور، چاپ دوم، 1406هـ .ق.

93ـ فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، 1410 هـ .ق.

94ـ فرج الصدة، عبدالمنعم، الحقوق العینیه الاصلیه، بیروت، دار النهضة العربیة، بی تا.

95ـ قدیری، محمد حسن، البیع (تقریرات درس امام خمینی)، قم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، 1376.

96ـ القرافی، الفروق، بیروت، دار المعرفة، بی­تا.

97ـ کاظمی تستری، اسدالله، مقابس الأنوار و نفائس الأسرار، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، چاپ اول، بی تا.

98ـ کرکی «محقق ثانی»، علی بن حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد، قم، مؤسسه آل البیت لإحیاء التراث، چاپ دوم، 1414 هـ .ق.

99ـ الکلینی، ابو جعفر محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی، قم، دار الحدیث، چاپ اول، 1429 هـ .ق.

100ـ المحقق الحلی، ابی القاسم نجم الدین جعفر بن الحسن، شرائع الاسلام فی المسائل الحلال و الحرام، قم، مؤسسه معارف اسلامی، چاپ اول، 1415 هـ .ق.

101ـ مغنیه، محمد جواد، فقه امام جعفر صادق (ع)، قم، مؤسسه انصاریان، چاپ دوم، 1421 هـ .ق.

102ـ موسوی خمینی، سید روح الله، کتاب البیع، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، 1379.

103ـ موسوی خویی، سید ابوالقاسم، مصباح الفقاهة (تقریر محمد علی توحیدی)، بیروت، انتشارات دارالهادی، چاپ اول، 1412 هـ .ق.

104ـ نائینی، میرزا محمد حسین، منیة الطالب فی حاشیة المکاسب (تقریر شیخ موسی نجفی خوانساری)، تهران، مکتب محمدیه، چاپ اول، 1373 هـ .ق.

105ـ نجفی، شیخ محمد حسن، جواهرالکلام فی شرح شرائع الاسلام، بیروت، داراحیاء التَراث العربی، چاپ هفتم، 1404 هـ .ق.

106ـ النراقی، احمد بن محمد مهدی، عوایدُ الایّام، قم، مرکز النشر التابع لمکتب الإعلام الاسلامی، چاپ اول، 1417 هـ .ق.

107ـ نوری، میرزا حسین، مستدرک الوسائل مستنبط المسائل، بیروت، مؤسسه آل البیت لإحیاء التراث، چاپ اول، 1408 هـ .ق.

ج) لاتین

1ـ Books

108 ـCampbell Black,Henry M. A., Black’s law Dictionary, Boston, The Publisher’s  Editorial Staff, 6th Edition, 1990.

109ـ Padfield, Colin F & D. L. A Barker, Law Made Simple, London, Oxford: Made Simple Books,10th edition, 1998.

110ـ Treitel, G.H., The Law of Contract, London, Sweet & Maxwell, 9th Edition, 1995.

2ـ Regulations

111ـ Timeshare Regulations 2010.

112ـ Spanish Timeshare Law.